Pluszcze to dość tajemnicze ptaki. Nie chodzi mi o to, że ich nie znamy, ale oto, jak sprytnie potrafią przed nami ukryć swoje sekrety. Dzisiaj chcę Wam opisać wspominaną już wcześniej niezwykłość pluszcza, bo ten ptaszek, choć niepozorny, skrywa naprawdę ciekawe wnętrze (dosłownie jak i przenośnie).

                Pluszcze w przeciwieństwie do innych ptaków śpiewających zdobywają pożywienie nurkując. Co za tym idzie, przystosowały się one do wodnego trybu życia. Ich kości nie są puste, jak u innych ptaków. Służą jako obciążniki w czasie nurkowania. Dzięki temu ptaszek może łatwiej się zanurzyć.

                Ponadto pluszcze mają więcej hemoglobiny we krwi (czyli takiej substancji znajdującej się we krwi, której zasadniczą funkcją jest przenoszenie tlenu). Ta cecha pozwala pluszczowi wstrzymać oddech nawet na 30 sekund (niby mało, ale spróbuj się zanurzyć na trzydzieści sekund bez okularów do pływania i znaleźć w tym czasie jakiegoś chruścika na dnie położonym nawet 1,5 metra pod tobą).

                Czasami wydaje nam się, że pluszcz to taki grubasek. Nic bardziej mylnego! Owszem, pluszcz ma krępą budowę ciała, ale jego pióra działają na zasadzie kurtki puchówki (a w takich kurtkach rzeczywiście wygląda się dość grubo), czyli mają też pod sobą warstwę powietrza, która zatrzymuje ciepło. Gdyby pióra się zbiły ze sobą, a powietrze uleciało, to biedny ptaszek mocno by przemarzł, mimo iż by się nawet nie zamoczył. Jakim cudem? Pluszcze nawet połowę dnia poświęcają na natłuszczanie piór, a ich dziób ma specjalne błonki zatykające nos.

                Niezwykłość pluszcza ukryta jest pod piórami lub schowana pod wodą, dlatego też mogliście o niej nie wiedzieć. Mam nadzieję, że nie przynudzam opowiadając Wam o tym. Następnym razem opiszę podwodne łowy, czyli polowanie pluszcza. To dopiero będzie niezwykłe!

                                                                                                                                                                             pluszcz