Wiosną samiec śpiewa szybką piosenkę złożoną z serii skomplikowanych, świergoczących, metalicznych dźwięków. Zwykle siedzi przy tym wysoko na drzewie lub tokuje wolno przelatując motylowatym lotem.

4. Smukła pliszka, o długim ogonie. Wierzch ciała popielaty z wyjątkiem czarniawych skrzydeł, spód żółty. Samiec ma czarne gardło. Samica mniej skontrastowana, nie tak jednolicie żółta od spodu, z białym gardłem. Ogon czarny z białymi skrajami.

5. Ptak wielkości dużego gołębia. Sylwetka smukła na wysokich, żółtawych nogach. Głowa stosunkowo duża z żółtymi oczami. Brak zróżnicowania płciowego. Upierzenie płowoszare, brunatno kreskowane, z jasnymi i ciemnymi pasami na głowie i białym gardłem. Na skrzydłach białe, czarno obramowane pasy oraz plamy dobrze widoczne u ptaka w locie.

6. Mewa nieco mniejsza od śmieszki o długich skrzydłach i małej głowie oraz płytko wciętym ogonie. W szacie godowej ma ciemnoszary kaptur odgraniczony od szyi czarną obrożą. Dziób czarny z żółtym końcem. W szacie młodocianej grzbiet i pokrywy skrzydłowe szarobrunatne skontrastowane z białymi lotkami drugorzędowymi i czarnymi pierwszorzędowymi. Ogon biały z wąskim czarnym paskiem końcowym.

7. Najmniejsza z alk, zaledwie wielkości szpaka. Sylwetka pękata z dużą głową i bardzo małym dziobem. W szacie godowej głowa, szyja, góra piersi i cały wierzch ciała czarne. Brzegi pióra na barkach białe układające się w linie. W szacie spoczynkowej cały spód ciała włącznie z gardłem białe. Lata prostoliniowym lotem z szybkimi uderzeniami skrzydeł o czarnym spodzie. Gniazduje w ogromnych koloniach.

8. Mniejsza od czapli siwej z krótszą i grubszą szyją. Dziób długi i płaski, czarny z żółtym zakończeniem, u młodego brudnoróżowy. Ubarwienie białe. W szacie godowej ma długi, żółty, zwisający czub na karku oraz żółtą przepaskę na piersi. Młode białe z czarnymi końcami lotek. Podczas żerowania wykonuje półkoliste ruchy dziobem w płytkiej wodzie, wyławiając drobne bezkręgowce, kijanki i ryby.