Lotna, dziękuję Ci bardzo. Za serce i poświęcenie. Świadomość, że są takie osoby jak Ty, pozwala uwierzyć, ze z tym światem jeszcze nie jest tak do końca źle. Żal, że Dolot odszedł, ale może taką miał do wypełnienia misję - pozwolić nam poznać Ciebie. Szkoda, że na razie tylko przez internet, ale wszystko przed nami... :)

Niedawno znalazłam młodego kosa ze złamanym skrzydłem. Chciałam mu pomóc, próbowałam go jakoś wyratować. Ale nie udało się... Płakałam, bo odszedł jeszcze tego samego dnia. Wyobrażam sobie jak musiało Ci być przykro, że odszedł, bo po tym, co dla niego zrobiłaś widać, że masz dobre i wrażliwe serce. :) Żal mi Dolota, ale z drugiej strony nie musiał już cierpieć. Teraz już nigdy nie dozna tego cierpienia... Wszyscy powinniśmy brać z ciebie przykład...

Dziękuję Wam za takie ciepłe słowa. Dziękuję, że doceniacie to, co zrobiłam-a myślę, że każdy z Was zrobiłby w mojej sytuacji to samo albo z racji większej wiedzy- nawet więcej. Życzę Wam, sobie i przede wszystkim ptakom, żeby takie sytuacje-jeśli już muszą się zdarzyć-żeby kończyły się wspaniałą chwilą wypuszczenia na wolność. Szkoda, że mi nie było dane zobaczyć jak Dolot lata...ale jeśli Wam przydarzy się coś podobnego-to obiecuję trzymać kciuki za to, żebyście zobaczyli swoich skrzydlatych przyjaciół szczęśliwych na wolności.

Kawka13, przykro mi z powodu tego kosa. Najgorsza jest w tym wszystkim bezsilność. Mi Dolot umarł na dłoni i pocieszam się, że czuł się przez to trochę mniej samotnie, że miał poczucie, że ktoś z nim jest.

To niesamowite jak wielkie emocje potrafią wywołać w człowieku takie małe stworzenia, nie mając z Tobą żadnego wspólnego języka; i jak wielki żal pozostaje, gdy mimo wszelkich starań nie uda się im pomóc.

Szkoda jerzyka . No cóż każdy musi kiedyś odejść ...

Lotna, ty nawet nie wiesz jak mi żal tego jerzyka. Opowiadałam mamie co z nim jest , całą rodzina mu kibicowała... Dolot odszedł tak niespodziewanie,przecież mogło być dobrze. To dla mnie taki wstrząs, przed chwilą to przeczytałam i nie mogę się pozbierać. To dla mnie taki smutny  fakt. Ale dlaczego życie jest takie kruche? dlaczego??? Nigdy tego nie zrozumiem.Ta śmierć jest dla mnie taka przykra.. Lotna, całym sercem jestem z tobą, dziękuje Ci za wszystko.

Bardzo Ci, Rozi, dziękuję.

Droga Lotno, bardzo Ci współczuję. Czyjeś odejście jest zawsze przykre, niezależnie kto umiera, kot, pies, czy też jerzyk, niezależnie czy opiekowało się nim miesiąc, czy rok. Śmierć zawsze boli... Powtórzę więc jeszcze raz, bardzo Ci współczuję i podziwiam Cię. Oby na świecie było więcej takich ludzi jak Ty.

Przed chwilą przeczytałam tę całą historię i aż mi się łzy w oczach zakręciły. Podczas czytania miałam nadzieję, że wszystko się szczęśliwie skończy. Postąpiłaś wzorowo, opiekowałaś się Dolotem do ostatniej chwili. To takie smutne, że musimy patrzeć, jak ktoś, o kogo cały czas dbaliśmy-umiera. Mam nadzieję, że inne Twoje przygody szczęśliwie się zakończą.