Modraszkę wszyscy znają, czy kochają to już inna sprawa, w każdym razie to jeden z moich ulubionych gatunków. Na obserwacje tej przemiłej sikorki jakoś nikt nie reaguje zbyt wielkim entuzjazmem, bo to niby taki pospolity ptaszek... Ale obserwując modraszkę, kolejny raz przekonuję się, jak ciekawe może być obserwowanie ptaków, które mamy praktycznie "przed nosem".
Sikorki tej nikomu chyba przedstawiać nie trzeba, ale przyda się mała powtórka:).
Trochę mniejsza od wróbla, z małą głową, krótkim ogonie. W oczy rzuca się jasnoniebieska plama na ciemieniu i czarna przepaska na oku. Wierzch ciała ma oliwkowozielony a spód jasnożółty. Samce są bardziej jaskrawe od samic i młodych, które z kolei nie mają modrego koloru i policzki są żółtokremowe. Modraszka jest sympatycznym ptaszkiem, który wdzięcznie porusza się wśród gałęzi drzew i lata na stosunkowo niewielkie odległości.Głos ma typowy dla sikorek, łatwy do rozpoznania. Bardziej niedoświadczony obserwator może ją pomylić z bogatką lub wyjątkowo zalatującą do Polski sikorą lazurową. Modraszki należy szukać w luźnych lasach, parkach, ogrodach. Występuje w całej Polsce przez cały rok. Stosunkowo łatwa o zauważenia. Możemy zbudować jej specjalną skrzynkę lęgową, żeby jeszcze bardziej ułatwić nam obserwowanie. Młodych może być nawet 12, Spędzają one w gnieździe ok. ponad miesiąca. Dorosłe karmią maluchy owadami, pająkami, a poza sezonem lęgowym żywią się różnymi nasionami i jagodami. Taki pokarm podawajmy modraszkom także w karmniku.
Mam nadzieję, że to was nie znudziło.:) Ale mimo wszystko zawsze można dowiedzieć się czegoś nowego i powtórzyć wiadomości o modraszkach...
A jakie są wasze ulubione ptaki?