20.06.2016r.

Właśnie skończyłam jeść szarlotkę. W papierniczym mama kupiła mi ten zeszyt. Teraz jedziemy do kina na film, z moją koleżanką Dagmarą.
Po kinie jedziemy... A tam, sama nie wiem. Teraz boli mnie głowa... Leżę w łóżku i piszę. W tle słyszę jak mama czyta Koli, tak ma na imię mój brat. O nie! Skończyła! To znaczy, że zaraz przyjdzie i powie, że mam gasić światło. Chociaż, co ma powiedzieć jeśli jest piętnaście po dziewiątej? O nie... jest i mama...
- dobranoc, Kola. - Mówi mama i zamyka mu drzwi. O... przeszła mi przed drzwiami i poszła. - Lena, chodź wynieść ubrania! - Mówi mama. Poszłam z ociąganiem do łazienki, wzięłam ubrania które dzisiaj nosiłam i wrzuciłam je do kosza z innymi, niedawno noszonymi ubraniami. Szybko wróciłam do łóżka. Po chwili przyszedł do domu tata, z pracy. Po chwili Kola wrzasnął:
- Tato, przyjdziesz?
- Tak, przyjdę.- odpowiedział tata i dalej słuchał gadaniny mamy o rachunkach. To wszystko w tej chwili. Teraz przyszedł mój tata i zamknął mi roletę. W poniedziałek, 27 czerwca wyjedziemy do Pragi. W niej spędzimy 2 dni, a potem pojedziemy do Alp, na 3 dni. Wreszcie dojedziemy z Alp do Chorwacji, i tam spędzimy tydzień. Chorwacja to ta rzecz, o której jest ta książka. I jeszcze jedna ważna rzecz, o której zapomniałam: Do Chorwacji jedziemy z ciocią Basią, wujkiem Piotrem i Naszą ( moją i Koli ) przyszywaną kuzynką Amelką. To będzie fajne, co nie?