W końcu złagodzono przepisy - w końcu mogłam wyjść na obserwacje!

Choć co prawda w pobliskim lesie widziałam wiele dzięciołów średnich, które mają tam raj na ziemi - mało ludzi, więc mogą spokojnie latać!

 I wreszcie spełniłam jeden cel - widziałam parę kowalików!

Jednak moja radość osłabła, gdy słuchając radia słyszałam o pożarach lasów i o znalezionych spalonych bielkiach. Jest to straszne, biorąc pod uwagę mała liczbę ptych ptaków.

 Ale dziś również miałam powód do radości - pojechaliśy nad Zalew Sulejowski. Pobliski las rozbrzmiewał trelami sikor, nawoływaniami trzciniaków z nad jeziora i charakterystycznym skrzekiem dzięciołów.

Oprócz tego widziałam sroke i sójkę - po raz kolejny.

Od razu przypomniała mi się sytuacja gdy na drzewie, koło mojego bloku przysiadło małe stadko sójek i skrzeczało okropnie.

  Wracając do głosów ptaków - codziennie wieczorem slyszę pięne śpiewy kosa - za każdym razem inne.