Tegoroczne Europejskie Dni Ptaków to druga edycja tej imprezy, którą przychodzi mi spędzać na Pomorzu. W ubiegłym roku wycieczka w pochmurną i wietrzną sobotę do Ujścia Wisły skusiła poza mną jedną osobę i choć ptaki całkiem dopisały, to jednak dość szybko z terenu pragnęliśmy przemieścić się do cieplejszego i suchszego pomieszczenia.
Pod względem warunków pogodowych ten rok to zupełnie co innego. Pierwszy weekend października powitał nas niebieskim niebem i przyjemnie przygrzewającym słońcem. W punkcie zbiórki przy granicy rezerwatu Beka zebrało się łącznie 44 uczestników. W tej grupie znalazły się dwa silne zespoły ze szkół podstawowych w Swarzewie i Żelistrzewie, a także ekipa wolontariuszy, którzy w lecie brali udział w pracach na Bece w ramach obozu "Bekowisko".

Wyruszyliśmy w drogę, która początkowo wiodła wałem przeciwsztormowym - pomiędzy nim a Zatoką Pucką rozciągały się rozległe łąki rezerwatu, w wielu miejscach pokryte gęstymi łanami szuwaru trzcinowego. Znad Zatoki co pewien czas nadlatywały w naszym kierunku eskadry świstunów, udało się też odnotować kilka płaskonosów oraz parę stad gęgaw. Z mniejszych ptaków mogliśmy usłyszeć nawołujące się w locie świergotki łąkowe.

Podążając dalej, doszliśmy do miejsca, skąd było widać rozległe zastoisko powstałe na łąkach po ostatnich intensywnych opadach. Na brzegu odpoczywało 5 czapli siwych, a nieco dalej ze słupka otoczenie obserwował wyjątkowo jasny myszołów. Mimo lunet, jakimi dysponowaliśmy, odległość nie pozwalała na rozpoznanie przebywających nad zastoiskiem siewkowców.

Ruszyliśmy dalej. W pewnym momencie duża część grupy podjęła próbę przejścia wzdłuż Kanału Beka na brzeg Zatoki, ale tylko nielicznym się to udało - pozostali przegrali z wysoką wodą, która miała ochotę zajrzeć im do kaloszy. W związku z tym maszerowaliśmy dalej betonową drogą odchodzącą od wału w prawo. Dzięki temu mogliśmy rozpoznać siewkowce żerujące na brzegach zastoiska. Dominowały bataliony, choć była też grupka biegusów zmiennych, a nawet młody płatkonóg szydłodzioby. Największe poruszenie wzbudziła jednak para majestatycznych żurawi, które nadleciały i również postanowiły dotrzymać towarzystwa ptakom już przebywającym na brzegu.

Kiedy wszyscy już się napatrzyli na żurawie, powędrowaliśmy dalej, gdzie czekały kolejne ornitologiczne atrakcje. Na innej zalanej łące żerowało stado około 100 gęgaw, wśród których spacerowały bataliony i czajki. Przejrzenie stada lunetą pozwoliło zlokalizować 4 bernikle białolice. Był to jeden z dwóch gatunków bernikli widzianych tego dnia na Bece i w okolicach - 2 osoby, które oddzieliły się od głównej grupy, widziały jeszcze pojedynczą berniklę kanadyjską.

Doszliśmy do drogi łączącej Mrzezino z drogą wojewódzką nr 101. Tutaj musieliśmy patrzeć uważnie bardziej na samochody niż na ptaki. Potem wędrowaliśmy wzdłuż nieczynnej żwirowni, nad którą co pewien czas pojawiały się zawisające w powietrzu myszołowy. W ten sposób osiągnęliśmy punkt startu, który był również metą naszej wycieczki. Ekipa, która obserwowała ptaki nad Zatoką Pucką, miała m.in. czernicę i łabędzie nieme.

Mam nadzieję, że uczestnicy wycieczki zachowają z niej miłe wspomnienia, podobnie jak ja.