Nie łudź się. Ręcznie karmiony ptak = zniszczona psychi

A poza tym, ary wymagają rejestracji. I na pewno nie nadają się dla początkujących. Wiesz coś w ogóle o ich żywieniu, skrzekliwym głosie, zapędach niszczycielskich, potrzebie latania? Doświadczeni hodowcy uważają, że nie nadają się one do domu.

2. Nie rozumiem porównania między dwuletnią nimfą a ręcznie karmioną kakadu. Ta pierwsza papuga będzie nieporównanie łatwiejsza w opiece, szczególnie jak weźniemy dla niej drugą nimfę. Kakadu podrośnie, wejdzie w okres dojrzewania i wtedy zacznie się dziobanie, agresja, frustracja. 

3. Piszesz, że trzeba dużo wiedzieć o papugach, zanim się jakąś weźmie. Bez wątpienia, tylko że prawidłowych informacji o mniejszych gatunkach jest mnóstwo, co innego z o wiele rzadziej hodowanymi dużymi. Do tej pory nie znalazłam obszerniejszej strony internetowej, gdzie można byłoby się o nich dowiedzieć coś wiarygodnego - poza jedną http://www.papugi.dt.pl/ Było też jedno forum, prawdziwa skarbnica informacji, które szanowałam całym sercem, obecnie nie istnieje.

Warto informacje, które podaje na swoim blogu ten człowiek porównać z innymi źródłami wiedzy, np. tymi:

http://www.papugi.dt.pl/PCI/artykuly/PodcinanieLotek.asp

http://papuzki.webd.pl/forum/index.php/board,28.0.html

Kochasz ptaki, więc myślę, że lubisz obserwować ich naturalne zachowania. Z pewnością nie chcesz, żeby w jakikolwiek sposób cierpiały. 

Dlaczego w takim razie chcesz kupić ręcznie karmioną papugę, która jako pisklę została w brutalny sposób odebrana rodzicom, bo nie mogła obronić się przed egoizmem człowieka, który tworzy takie oswojone maskotki nie myśląc o potrzebach ptaka, a jedynie własnych? Dlaczego chcesz mieć ptaka skrzywionego psychicznie i upośledzonego w kontaktach z pobratymcami? Bo jest oswojony od początku? Otóż nie - taki ptak jest UCZŁOWIECZONY. Bo oswojenie polega na tym, żeby zdobyć zaufanie zwierzęcia, a nie na tym, by pozbawić go swojej prawdziwej natury - to jest barbarzyństwo i powinno być zabronione. 

Ile czasu jesteś w stanie poświęcić papudze w ciągu dnia? Myślę, że nie więcej niż kilka godzin - przecież też chodzisz do szkoły i masz swoje obowiązki. A ona będzie strasznie cierpieć bez towarzystwa. W naturze papugi tworzące parę rozdzielają się tylko w przypadku śmierci. Jakim więc stresem jest dla ptaka spędzenie większości dnia pojedynczo?

Ponieważ ręcznie karmione papugi są psychicznie nienormalne (niestety, ale taka jest prawda), a do tego za każdym razem, gdy właściciel ich opuści mogą przeżywać wręcz rozpacz, łatwo u nich o pojawienie się nałogów i problemów behawioralnych. Ptaki trzymane w parach rzadko zaczynają wyskubywać sobie pióra - u samotnych "pupilków" jest to rozpowszechnione. I nie tylko to - także nadmierne krzyki, agresja, dziobanie, apatia. Duże papugi często wybierają sobie wśród domowników jedną osobę, którą traktują jak partnera (to ogromnie nienaturalne i przykre) a resztę atakują. Co w przypadku, gdy Twoja ara nie zwiąże się tak z Tobą, tylko np. Twoim tatą, który prawdopodobnie będzie mógł przebywać z nią nawet mniej czasu niż Ty? 

Jak widzisz, z kupowaniem ręcznie karmionego ptaka wiąże się wiele minusów, na czele z tym jednym, podstawowym złem jakie czyni się papudze, odbierając jej ptasią tożsamość. Przed ostatecznym kupnem jak najwięcej poczytaj o psychice papug - NIE na kilku wybranych stronach, a na różnych. Przeanalizuj odmienne punkty widzenia. Życzę Ci przemyślanej decyzji.