W pierwszych dniach lipca postanowiliśmy z tatą zajrzeć na Kurpie i spróbować znaleźć jakieś stanowisko kraski, gdyż tego ptaka jeszcze nigdy nie mieliśmy okazji zobaczyć. Pomysł był taki, aby pojechać wzdłuż Pisy na południe i rozpytywać tubylców o niebieskie ptaki gnieżdżące się w dziuplach. Czym się to zakończy, nie mieliśmy pojęcia ;)
Już kilka kilometrów na południe za Piszem trafił nam się ładny orlik krzykliwy, który na naszych oczach wylądował na przydrożnym drzewie i wytrzymał nerwowo zatrzymanie samochodu w pobliżu ;)
Uznaliśmy to za dobry znak (a jeszcze po obejrzeniu zdjęć okazało się, że miał obrączkę).
Szukanie krasek zakończyło się pełnym sukcesem - znaleźliśmy trzy stanowiska, widzieliśmy cztery ptaki. Zdjęcia są fatalne, ale robione raczej w celach dokumentacyjnych, z dużej odległości, aby nie niepokoić krasek. Zresztą jedna dziupla była na skraju wsi tuż przy gospodarstwie i dość uczęszczanej drodze, więc codzienny ruch pod drzewem chyba kraskom specjalnie nie przeszkadzał. Na koniec nasza ostrożność została nagrodzona, bo jeden ptak usiadł na drutach kilkanaście metrów przed samochodem, jakby chciał się lepiej zaprezentować. Stąd jedno jakie takie zdjęcie.
Kraski to fantastyczne ptaki, nie tylko z powodu upierzenia. Są świetnymi lotnikami, kapitalnie wygląda lot prawie pionowo do góry, a potem śruba ku ziemi (tata mówi, że to figura o nazwie "korkociąg"). Szkoda, że są tak rzadkie, a ich liczba z każdym rokiem się zmniejsza, chociaż podobno na Kurpiach trzymają się jeszcze dość dzielnie.