Choć pierwszy dzień astrologicznej jesieni był już dawno, jakoś jej u mnie nie widać. Słonko świeci, ciepło-druga wiosna! Jedyną oznaka, że zima jest tuż, tuż to brak większości liści na drzewach i gatunków których latem jest pełno. Wszystkie ptaki, które miały odlecieć, po odleciały, te które przylatują na zimę, jeszcze nie dotarły, a sarny postanowiły się jeszcze trochę poukrywać(choć już bliżej domów widać tropy więc pewnie wieczorkiem już się pojawiają). Tylko chmary gawronów i kawek postanowiły przerwać tą ciszę. W czwartek wracając ze szkoły napotkałam sporą grupę obu przedstawicieli krukowatych. Żerowały sobie spokojnie w pobliżu kościoła. Nagle wszystkie poderwały się do lotu i zaczęły się’’ grupować’’. Kawki poleciały na prawą stronę, a gawrony na lewą. Nie widziałam nigdy takiej sytuacji i zastanawia mnie czym to mogło być spowodowane. Jakby ktoś wiedział, to niech napisze, będę wdzięczna. Oczywiście swą obecnością zaszczyciły nas jeszcze wróble, mazurki i sikorki(głównie bogatki i modraszki). No i dzięcioł zielony jeszcze się zbyt często nie pokazywał(tylko raz, co zresztą uwieczniłam na zdjęciu).

Od czasu, do czasu jakaś sójka pojawi się na drzewie. Trznadle też zostały i również, jak to bywało latem, często widzę je jak przelatują z jednej strony drogi na drugą. Krzyżówką też się jakoś nie spieszy do częstszych kąpieli. Choć w tamtym roku dość późno mogłam je codziennie obserwować. Ptaków drapieżnych póki co nic nie widziałam. Pochowały się gdzieś i czekają na odpowiednią chwile, żeby się ujawnić. A i  tajemniczy puszczyk gdzieś zniknął. Bażanty(które zimą podobnie jak sarny podchodzą pod mój dom)z pól zniknęły. Jeszcze w październiku widziałam pojedynczego samca. Do śniegu i jakiś większych mrozów, pozostaje obserwacja jedynie przez szybę autobusu, w drodze do szkoły. Zupełnego braku jakichkolwiek obserwacji, narzekać nie mogę, jednak troch tęsknie za tym wiosenno-letnim gwarem.  Tak wiec ze zniecierpliwieniem czekam na przylot „zimowych gatunków”. Pozdrawiam wszystkim i do następnego wpisu :)